بررسی تأثیر تحریک چندحسی بر تعداد ضربان قلب ناشی از معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی در نوزادان نارس

سابقه و هدف: معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی به عنوان یکی از معاینات دردناک، سبب تغییرات فیزیولوژیک در نوزادان نارس می گردد. تحریک چندحسی یک روش ضددرد غیردارویی بوده؛ که بر معیارهای فیزیولوژیک نوزادان در طی پروسیجرهای دردناک تاثیر دارد. هدف از مطالعه حاضر: تعیین تاثیر تحریک چندحسی بر تعداد ضربان قلب ناشی از معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی در نوزادان نارس بود. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، 80 نوزاد نارس در بیمارستان خاتم الانبیاء مشهد در تیرماه 1393 به صورت تصادفی در دو گروه تخصیص یافتند. در گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی 15 دقیقه قبل از شروع معاینه اجرا می شد و گروه کنترل مراقبت های معمول بخش را دریافت می کردند. تعداد ضربان قلب هر نوزاد در فواصل 30 ثانیه ای قبل، حین و بعد از معاینه چشم در چک لیست پژوهشگر ساخته ثبت مشخصات فیزیولوژیک ثبت شد. تحلیل داده ها توسط آزمون های تی مستقل، آنالیزواریانس با اندازه های تکراری با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 14 انجام شد. یافته ها: 2/53 درصد نوزادان مطالعه دختر بودند. میانگین سن جنینی در گروه تحریک چندحسی 7/1±4/30 و در گروه کنترل 8/1±6/30 بود. تعداد ضربان در هر دو گروه طی مراحل ارزیابی تفاوت معنی داری داشته است (001/0(p<. تغییرات تعداد ضربان قلب در حین معاینه در دو گروه معنی دار بود (001/0(p<؛ ولی در گروه کنترل به نسبت گروه مداخله، افزایش بیش تری داشته است. استنتاج: برنامه تحریک چندحسی، افزایش کم تری را در تعداد ضربان قلب سبب می شود و به عنوان راه کاری جهت کاهش تغییرات فیزیولوژیک نوزادان در حین معاینه چشم می تواند مورد استفاده قرار گیرد.